Cesarzowi, co cesarskie. Nie ma dla mnie znaczenia, że to książka napisana przez Francuzkę dla Ameryki. Przywraca jedzeniu należne miejsce, rangę i znaczenie. Na południu Europy te wartości mają się całkiem dobrze, bo francuska czy włoska tradycja nakazuje celebrowanie wspólnych, rodzinnych posiłków. Reszta świata pognała za korporacyjnym wyścigiem szczurów i chwytanym w przelocie fast foodem. I tyje. Na potęgę tyje. Właściwie ten przelot to bardziej przejazd. Bo wszędzie się jeździ, żeby było szybciej.
Książka Mireille Guiliano zaprasza nas do tańca w rytm codziennego życia Francuzki. I niewątpliwie to jest to, co kocham. Sezonowość kuchni. Delektowanie się domowym jedzeniem. Sztuka umiaru i ... nieodmawiania sobie prostych kulinarnych przyjemności. Dlaczego zatem Francuzki nie tyją? Przeczytaj tę książkę! Lektura obowiązkowa!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz